Week 12: Ontspoord weer in Indiana

Hey hallo mensen, hier weer een update van mijn reisdagboek. Vandaag eens niet gewoon uit Indiana, maar uit iets wat het best te vergelijken valt met Irak of Libië op dit moment. Nee hoor, Justin zit niet in het middenoosten, Justin zit op de kamer van zijn vriendin. Ik heb de tocht van de deur naar de zitzak overleeft met slechts lichte verwondingen en ik hoop straks sneller mijn weg terug te kunnen vinden aangezien ik niet genoeg rantsoenen bij me heb en zelfs geen zakmes waarmee ik deze jungle hier kan verkennen op zoek naar eetbare zaken. Gelukkig heb ik zojuist waterbron gevonden (een flesje wat lag verscholen onder een laag kleren) dus van uitdroging zal ik hier niet zo snel omkomen).

Goed, maandagochtend. Op maandag slaap ik weer uit van het weekend en sta ik rond een uur of 11 op, maak ik wat huiswerk en ontbijt ik met een lekker bakje cereal op mijn kamer voordat ik naar mijn les ga. International finance, waar we ons examen terugkrijgen. Een 100% voor mij. De eerste voor international finance dit semester dus ik ben er wel blij mee. We bespreken het kort en dan gaan we verder met de les met het volgende onderwerp. Na de les ga ik weer eten met Elizabeth en Line en daarna ga ik naar mijn kamer om wat huiswerk te maken en me voor te bereiden op de les van straks waar we weer een quiz hebben. Ik leer wat totdat Myrthe gezellig even langskomt en daarna ga ik snel naar de les. De quiz ging wel weer goed en ook de rest van de les was wel te volgen. ’s Avonds gaan we snel even wat eten bij de hub halen en dan gaan we naar de six o’clock series. Het gaat over het verschil op de werkvloer tussen alle generaties die nu tegelijkertijd werken en hoe je daar het beste mee om kan gaan. Ook gaat het nog kort over sollicitaties en hoe je dat het beste aan kan pakken. Ze noemt ook een aantal dingen die je vooral niet moet doen bijvoorbeeld: op je facebook zetten dat je net een interview met een “hot babe” genaild hebt (vooral niet als een van je vrienden die bij dat bedrijf werkt je aan dat interview geholpen heeft want dan kan het zijn dat ze je facebook bekijken). Andere dingen die je niet moet doen: tijdens een lunch (sommige grote, voornamelijk Aziatische, bedrijven doen dit) je stropdas over je schouder gooien en je eten naar binnen schuiven alsof je een afvalpers bent (kan je superieuren enigszins afschrikken;)). Na de lezing ga ik naar de gym. Als ik terugkom kijk ik even een filmpje voordat ik redelijk op tijd ga slapen.

Dinsdagochtend, eerst naar accounting. Het weer hier is trouwens belachelijk. Gisteren sneeuwde het nog en was de wind echt te @&%!! koud voor woorden en nu is het een graadje of 20 om 11 uur ’s ochtends en is de lucht zo blauw dat je eraan gaat twijfelen of er wel wolken bestaan. Nouja, dit weer bevalt me wel. Bij accounting hebben we het over het laatste hoofdstuk voor het examen. We krijgen het niet helemaal af en dus mogen we een onderdeel overslaan bij het examen, dat gebeurt hier wel vaker. Na accounting naar fosters voor een snelle lunch en daarna naar international trade waar we ook de laatste loodjes voor het examen afleggen. Daarna naar mijn kamer om te studeren, druk, druk, druk (nouja, valt wel mee, als je het echt zo druk hebt zeg je het geen drie keer;)). ’s Avonds weer dineren in fosters waarna ik weer gezellig en sociaal aan mijn bureautje ga zitten met mijn boeken (ik wil die goede cijfers wel vol kunnen houden natuurlijk). Toen ik rond een uur of half 10 helemaal gek werd van mezelf heb ik besloten de boeken te sluiten, een tv serie aan te zetten en lekker te genieten voordat ik ga slapen.

Woensdagochtend. Eerst weer studeren terwijl ik mijn was doe, dan nog even mijn kamer opruimen terwijl ik aan het ontbijten ben (ik kan wel multitasken;)). Dan naar de les terwijl ik, nee alleen les. Het is vandaag weer regenachtig (lees: windkracht 9, hagelstormen, onweersbuien en een graadje of 5) Bij de les is het weer meer van hetzelfde, cijfers, formules en grafieken. Heel erg veel, in alle soorten en maten. Na de les weer eten en daarna weer studeren (sorry voor de nogal saaie week, maar zo zat het nu eenmaal). Daarna nog even tussendoor naar labor econ waarna ik weer verder ga studeren. Myrthe komt even langs, maar die moet ook studeren (voor de afwisseling). We besluiten niet naar fosters te gaan, maar te gaan eten in een chinees restaurantje op philly street (ja mam, ik weet dat ik niet van chinees houd maar ik heb hier in de VS veel nieuws leren eten). Het is wel lekker (en bijzonder snel klaar, kunnen die andere restaurants hier wat van leren) en na een uurtje gaan we weer terug. Nog even verder leren en dan even relaxen en de gedachten vrij maken zodat ik lekker kan slapen en goed uitgerust morgen met mijn tests bezig kan.

Donderdag, de dag van de waarheid. Ik sta op tijd op om nog even mijn aantekeningen voor accounting nog even door te kijken terwijl ik ontbijt en dan ga ik naar mijn eerste test. Het gaat best goed, ik kan het allemaal snel invullen en ben op tijd klaar. Ik heb er wel een goed gevoel over, ik kijk nog even of ik geen domme fouten gemaakt heb (vorige keer had ik echt een te makkelijke vraag fout gemaakt omdat ik het te belachelijk makkelijk vond en er niet meer naar gekeken had). Na het examen ga ik even langs het postkantoor om even te kijken of ik post heb. Dan nog even mijn laatste zaakjes doorkijken voordat ik naar mijn tweede test ga. Vandaag is het weer heerlijk weer (echt, ik snap er helemaal niks meer van hier), het is weer een graad of 20 en volop zonneschijn. Eerst ga ik nog even lunchen bij fosters en dan de tweede test. De tweede test is moeilijker, het zijn pittige essay vragen en hij is erg lang. Ik ben net klaar op het moment dat de tijd op is. Gelukkig had ik wel goed geleerd en kon ik dus snel werken anders had ik het niet gered. Ik ga relaxed even computeren op mijn kamer om bij te komen van die drukke tests en dat drukke studeren. Lang kan ik echter niet rusten want ik moet voor volgende week nog een enorm paper af maken. Daar ben ik de rest van de middag druk mee en dan ga ik ’s avonds na het eten even langs de club. Myrthe kan niet omdat die als presidente van deze club naar een clubpresidentenmeeting moet en dus had iemand anders het van haar over moeten nemen. Die ander komt echter niet opdagen en D en ik zijn de enigen die bij de betreffende (lege) ruimte staan te wachten. Na een kwartiertje besluiten wij ook maar te gaan want er schijnt niks meer te gaan gebeuren hier. Myrthe belt mij echter ook dat bij haar meeting geen leiding komt opdagen (nogal lullig want er staan wel enkele sprekers te wachten) ze komt even bij mij langs en daarna ga ik naar de gym. ’s Avonds kijk ik even een film voordat ik ga slapen.

Vrijdagochtend slaap ik uit tot een uur of 10, dan ontbijt ik even en ga rond een uur of half 1 naar mijn les. Die kerel is zoals vanouds te laat dus ik praat even wat met een paar van de mensen om me heen. Eentje ken ik van mijn andere les (international trade) en daar hebben we het dan ook over. Zij is ook nog druk bezig met haar paper en ze vond het examen van gisteren ook lastig (precies wat mij ook bezig houdt met betrekking tot international trade). Als die kerel eindelijk binnenkomt gaan we snel verder met de stof. De les is snel afgelopen (gek heh, als je leraar 10 minuten te laat komt) en daarna ga ik lekker even relaxed lunchen. Ik heb geen lessen meer vandaag dus ik kan rustig weer aan de slag met mijn paper. ’s Avonds gaan we weer bij fosters eten en dan ga ik op mijn kamer wat tv kijken en dan vroeg naar bed. Morgenvroeg om kwart over 5 de wekker. We gaan weer naar Washington.

Zaterdagochtend, Washington here we come. We zitten om 10 voor 6 in de bus en wonder boven wonder zijn er geen late chinezen dit maal (vorige keer presteerde een het om drie kwartier te laat bij de bus te komen). We kunnen dus stipt om 6 vertrekken en eerst gaan we allemaal nog een paar uurtjes slapen. Na een korte stop voor ontbijt kijken we een film in de bus (national treasure, leuk want dat speelt voor een deel in Washington en daar gaan we heen:D). Als we aankomen in Washington gaat de rest van de groep eerst het Holocaust museum in. Dit hebben Myrthe en ik vorig semester al gezien dus wij gaan gelijk verder. Weet je nog dat ik vorig semester had gezegd dat je maar een keer per jaar het terrein van het witte huis op kon. Dat klopt niet, het is twee keer per jaar en je raadt het al. De eerste keer is vandaag en de tweede keer is in oktober (de vorige keer dat ik er was). Dus wij wandelen weer door de tuinen van het witte huis (ik zei toch dat ik hier vaker ging komen;)), genieten weer van de prachtige dingen daar, maken weer leuke foto’s en lachen weer om de immense bewakingsmacht (vooral de drie nogal potige kerels met volautomatische geweren in de hand, pistolen op de heup en dikke kogelwerende pakken aan die de groentetuin staan te bewaking zijn komisch. Je moet die kerels zien, met hun stoerste gezicht een tomaatplantje beschermen:P. Ik zag al helemaal voor me dat er zo’n eekhoorntje een wortel probeert te stelen, die ene kerel in zijn radio: I think we have a 5-47 here, can I get some backup. En dan met zijn allen rambostijl knallen op dat beestje). Na de wittehuistour gaan we even naar de parade die er is en dan gaan we langs het national aquarium. Dat valt nogal tegen (het is behoorlijk klein) en als we dat gezien hebben gaan we naar Georgetown (winkelen… met Myrthe… in winkels waar ze 1000 dollar voor schoenen durven te vragen, gelukkig vond ze het alleen leuk om die dingen te passen…) je raadt het al, ik was blij dat mijn creditcard niet zo’n hoog limiet had en ik het er dus levend vanaf kon brengen. We gaan wat eten aan de potomac River. Daarna gaan we terug naar national mall waar we nog even bij het Capitool gaan kijken. We lopen terug naar de bus en rond een uur of 8 vertrekken we weer richting indiana. Onderweg twee films kijken (Independence Day en Men In Black, waarin we weer allemaal plaatsen zien waar ik echt geweest ben, dat is echt supergaaf). Als we terug op campus komen ben ik doodop (net als de rest eigenlijk) en gaan we dus allemaal naar bed.

Op zondag slaap ik weer uit, relax ik wat en skype ik met mijn ouders. ’s Avonds zit ik dus even bij Myrthe op de kamer (zie het eerste stuk van dit verslag) maar ik ga op tijd naar bed want ik ben best moe.

Groeten en tot volgende week