En hier hebben we dan week nummer 5.

En hier hebben we dan week nummer 5.

De week waarin ik mijn eerste echte tests heb. De week waarin ik mijn eerste grote schrijfopdracht van Engels in moet leveren, de week waarin het nog steeds lekker weer is en de week waarin ik naar mijn eerste American Football game ga.

De week begint zoals vanouds met maandag, zou gek zijn als dat niet zo was nietwaar? Op maandag heb ik wiskunde en accounting. Voor wiskunde weer een quiz teruggekregen waar ik weer volle punten op had en ik begin te vermoeden dat ik deze class met een straight A kan gaan halen. Daarna accounting, waar de mevrouw zoals vanouds weer eens goed moppen aan het tappen was. Er was namelijk een jongen die er vorige week vrijdag niet was en die had haar gemaild over het feit dat hij een bruiloft had. Vraagt ze heel vriendelijk, owja, jij was die van die bruiloft heh, nouja heb je de les online gevolgd? Ja mooi. By the way, where are they going for honeymoon? Because Bermuda is something I wouldn’t recommend.
To Jamaica
Ow for hurricane season, how lovely (über sarcasme)

Verder ga ik met deze class ook behoorlijk goed. Ook nog steeds volledige punten en dus ook hier kans op een Straight A als ik dit vol kan houden. Zal alleen wel wat moeilijker worden omdat dit een tweedejaars class is.

Maandagavond kijken we nog gezellig wat TV in de TV-room (ja, wat moet je daar anders ook doen heh?) en daarna ga ik maar proberen te slapen, want op 1 of andere manier is dat hier nog steeds lastig. In slaap komen, geen idee waardoor dat komt, maar irritant is het wel. Omdat ik de volgende dag om 8 uur op moet.

Volgende dag 8 uur, de wekker gaat en zoals ik al verwachte was ik nog niet echt in staat op te staan. Bleeh wat is dat toch verschrikkelijk zeg, maargoed als je er eenmaal uit bent en snel een douche neemt wil het wel weer. We hebben ook al een tijdje een koffiezetter maar we zijn er nog steeds niet in geslaagd een fatsoenlijk bakkie pleur te zetten. De ene keer is het water met koffiekleur en de andere keer heb je mes en vork nodig (en een kunstgebit als je klaar bent). Dus dat is nog niet echt een succes. De koffie in de dining halls is niet te drinken, dat komt namelijk omdat we een Starbucks op de campus hebben. En Starbucks maakt goeie koffie, en om die goeie koffie nog beter te laten lijken laten ze de koffie in de dining halls smaken naar slootwater. Gewoon maar weer een glaasje sinasappelsap dan maar en een ontbijtje met geroosterd brood en een gebakken eitje. Zoals ik al eerder gezegd heb bevalt het ontbijt me hier wel en nu ik een beetje in goeie routine kom bevalt het me zelfs nog beter. Dat blijft trouwens bij ontbijt, de rest vind ik nog steeds erg lastig. Maargoed, verder met de dinsdag. Econ 122, ook een quiz terug, ook nog steeds volle punten, econ 121 hebben we donderdag een test van, verder nog steeds geen cijfers voor huiswerk of wat dan ook dus dat is nog even afwachten. Daarna English writing, voor die klas moet ik donderdag mijn eerste grote paper inleveren. Maar die lerares heeft ons verteld dat je altijd voor hulp en of vragen/verbeteringen bij haar of het Writing Center terecht kunt, dus dat besluit ik ook maar te gaan doen.

Dinsdagavond gaan we weer naar de sportschool, probeer er een beetje routine van te maken, want je moet al die burgers/pizza en friet toch ergens laten nietwaar? Maargoed, ik ben daar samen met Thomas en Martin en als we ons een beetje aan het warm lopen/fietsen zijn struikel ik over het leukste cardio sportschoolapparaat dat bestaat (niet letterlijk natuurlijk, zo dom ben ik nou ook weer niet;)). Het is namelijk zo’n fietsje en nu zul je misschien denken: er is niks saaiers dan zitten op zo’n domme fiets terwijl je nergens heen gaat. Wel deze dus niet, dit is een fiets met een beeldscherm erop en op dat beeldscherm wordt een route afgespeeld (er zijn verschillende routes op verschillende moeilijkheidsgraden), deze routes zijn ook echt realistisch in het feit dat als het bergop gaat je ook echt zwaarder moet trappen, nu weet ik dat die programma’s allang bestaan maar hier is het leuke dat je ook echt de top kunt zien van de berg waar je tegenop fietst. En je ziet ook nog eens andere fietsers die eerder diezelfde route eerder gefietst hebben (je moet namelijk een account aanmaken en daarmee worden je tijden en prestaties en alles opgeslagen). Je kunt dus ook echt andere fietsers inhalen en je kunt zelfs voor jezelf een speciale pacer zetten (waarbij je zelf het level in kan stellen). Zodat je altijd ergens achteraan kan fietsen. Bovendien wordt er ook nog eens een scorebord bijgehouden zodat je wedstrijdjes kan doen en je kunt medailles verdienen voor bepaalde prestaties. Dit is echt een geweldige uitvinding en Martin en ik hebben dan ook besloten deze winter een wedstrijd te houden om de beste prestaties. Maargoed alle gein op een stokje later is het wel mooi elf uur en zijn we helemaal afgemat als we de sportschool uitlopen en na een lekkere douche kan ik eindelijk snel in slaap vallen. Dus dat gaan we vaker doen, s avonds naar de sportschool.

Woensdagochtend heb ik een afspraak met mijn English Writing teacher om mijn eerste grote Paper, The Things I Carry, te laten nakijken en te verbeteren. Ik moet hem aan haar voorlezen en als ik daarmee klaar ben geeft ze me wat tips en hints (over een paar woorden die ik fout heb en een paar zinsconstructies die wat beter kunnen) maar vooral heel veel lofprijzing over hoe prachtig ze mijn paper vind en dat ik hem echt aan mijn familie enz. moet mailen. Ik heb maar besloten dat ik hem op mijn weblog zet, dus dat zal het volgende verhaal zijn. Ze had alleen geen tijd meer om hem ook nog zelf door te lezen en op spelling te laten controleren dus ik moet ook nog even langs het writing center op donderdag. Woensdag gaat verder met math en accounting waar niet zo heel veel boeiends gebeurt en eindigt in een avondje lekker tv kijken op mijn laptop (goeie oude uitzending gemist programma’s van Nederlandse zenders).

Donderdagochtend heb ik eerst een quiz van Econ, daarna een Test van de andere econ in mijn pauze moet ik naar het writing center en als ik daarvan kom kan ik nog net even eten voordat ik mijn paper in moet leveren. Maar als ik dat allemaal gedaan heb ben ik ook weer klaar voor de dag. Ik besluit wat te leren voor mijn quiz en test van morgen en s avonds ga ik wederom lekker naar de sportschool.

Vrijdags een test van Math en die is net als de eerdere quizes echt te belachelijk makkelijk, sorry voor de bewoording, maar het is echt simpel. Ik moet trouwens even zeggen dat ik eerder deze week ook door Oscar geroepen werd om een blik op zijn “technische” wiskunde te werpen, goed ik eerst naar de supermarkt een blik groenten halen en als ik terugkom blijkt dat ie het helemaal niet letterlijk bedoelde. Nouja goed, even kijken dan, dit zou toch echt een stuk moeilijker moeten zijn, maar het is bijna precies hetzelfde. Ik begin me toch echt af te vragen hoe men hier toch in het bedrijfsleven uitkomt met problemen die wiskundig van aard zijn, want het niveau is om te janken. Maar dat zouden helemaal geen problemen van mij moeten zijn, dus ik ga maar snel weer naar mijn volgende les. Daarna even langs de Giant Eagle om een potje gel te kopen want ik ben door mijn van huis meegebrachte voorraad heen. En dan blijkt dat zelfs zoiets simpels als een potje gel halen toch heel wat voeten in aarde kan hebben. Ten eerste wist ik niet zeker of ze ook daadwerkelijk gel hadden in deze winkel dus ik had de hele tijd het gevoel voor niks aan het zoeken te zijn. Maar toen ik op een gegeven moment een laan inliep met allerlei haarproducten en op de borden die erboven hingen keek zag ik toch echt Gels staan. Yes, nu kan het niet lang meer duren, euh jawel, dat kan het wel. Het bord is namelijk ingedeeld in 2 stukken 1 voor links en 1 voor rechts. Op de rechterkant stond Gels (aan de andere kant van het bord links) dus ik ga aan die betreffende kant dan ook stevig op zoek. Maar ik vind maar geen Gels, wel verdraaid, zeker te snel gekeken. Nog maar eens er langs, en nog eens. Maar nee, geen gel, misschien verstaan zij wat anders onder Gel. Alle etiketten dan maar lezen maar nee, alleen shampoos scheermiddelen, scheerschuim, en douche artikelen. Heh, dat is raar die hele lijst staat op het bord aan de andere kant. Andere kant kijken dan maar en ja hoor, daar onderaan lagen een aantal potjes gel mij schuddebuikend uit te lachen, wat een sukkel zeg. Die is wel 4 keer door deze gang gelopen maar heeft nog steeds niet gevonden wat hij zocht. Afijn, als ik eindelijk de potjes goed bekijk krijg ik de volgende teleurstelling. Mijn merk staat er niet bij, niet dat ik een eigen gel lijn heb, maar ik bedoel natuurlijk het merk dat ik altijd gebruik. Verdorie, anderen bekijken dan maar en na nog eens 10 minuten aandachtig bezig geweest te zijn kies ik er uiteindelijk een volgens de nooit falende iene miene mutte methode. Ik zie op mijn kamer wel of het een beetje werkt.

Ik heb nog tijd over die middag dus ik besluit om maar eens wat te gaan tennissen, nu is tennis in je eentje niet zo heel veel aan, Pok…… (niks), dus vraag ik Myrthe of zij zin heeft om een potje te spelen. Ik had eerder al van haar gehoord dat zij ook tenniste dus vandaar, maar zij zegt dat de banen nu bezet zijn in verband met training. MAAR HAHA, ik had net die middag van Grace gehoord dat ze geen training hadden vandaag, dus ik ben haar een stap voor. Niet dat ik daar wat aan heb ofzo, maar ik voelde victorie door mijn aderen stromen. Ok genoeg onzin, verder met het tennissen. Hier hebben ze dus hardcourt banen, fijn dat vind ik het minst fijn spelen van allemaal. En bovendien staat er behoorlijke wind en speelt de DRUMBAND van de universiteit achter onze baan. Heel sfeervol, maar elkaar verstaan konden we niet. Nouja, we hebben wel even lekker een paar balletjes geslagen wat wel even leuk was na 2 maand eruit te zijn geweest.

Vrijdagavond gaan we maar weer eens als vanouds stappen (dat wil zeggen Indiana rondstruinen op zoek naar een feestje) en uiteindelijk komen we eerst weer in het huis van Taz, hier waren we al eens eerder geweest en het is een redelijk rustige plek waar voornamelijk Beer-Pong gespeeld wordt. Dat gaat als volgt: je hebt een keukentafel met aan beide kanten (de korte kanten welteverstaan) 9 grote plastic bekers (gewoon hier, maar neem maar van mij aan dat ze groter zijn dan wat je gewend bent) met een laagje water erin. Je hebt 2 pingpongballetjes en in teams van 2 gooi je omstebeurt op je tegenstanders bekers waarbij je als je er 1 raakt (dat wil zeggen het balletjes erin krijgt) die betreffende beker wordt weggehaald. Het idee is dus elkaar zo snel mogelijk weg te spelen en daar worden de meesten van ons verdraaid goed in (op elk feest hier is wel een beer-pongtafel) wat een hele gezellige sfeer met zich meebrengt. Nu is het dus ook de bedoeling dat er beer wordt gedronken door de verliezers maar dat doen ik natuurlijk niet want ik ben minderjarig. (uhuh ;)).

Goed, zaterdag. De dag van de grote wedstrijd. Mijn eerste American football wedstrijd die ik live bij ga wonen. Crimson Hawks vs Slippery Rock. Ik heb natuurlijk mijn Crimson Hawks petje op en met de hele groep supporten we ons team (Kasper en Jacob hebben zelfs hun hele gezin Crimson (rood) geverfd) en dat blijkt ook te helpen. In het eerste kwart komen we op een 7-0 voorsprong door een goed opgezette touchdown gevolgd door een kick. In het tweede kwart maken ze er 10-0 van door een goeie fieldgoal en na een ietwat saai derde kwart volgt in het vierde kwart een prachtig onderschepping van een pass van de tegenstanders waarna onze runner 75 yards sprint voor de 2e touchdown. Geweldig het hele stadion ging uit zijn dak (hier is het echt een hele gebeurtenis, als het team speelt staat de hele uni erachter, de band, de cheerleaders, de rekruten (soldaten in opleiding die hier ook rondlopen en iedere keer na een touchdown een ouderwets kanon afvuurden) iedereen support het team, wat een voor een goede sfeer zorgt. Voor ons tenminste, de slippery rock supporters vinden het vast minder gezellig. Maargoed, nobody beats the HAWKS. Tot nu toe dan;).

Zondag relax dag zoals altijd. En Martin had een geweldige uitspraak toen we onderweg waren naar een feestje. ik bracht namelijk het feit dat het oktoberfest in duitsland bezig was ten tafel. Ooh Jaahh, ow ich wäre ALLES geben für ein richtiges weisbier. In so ein riesen glas, jaah. das wäre schön. Het bier hier in de vs is namelijk niet te vergelijken met echt bier en ineens had mijn duitse vriend hier behoorlijk heimwee.

Mochten jullie je trouwens afvragen waarom ik vorige week toch op het idee kwam een dynamietstaaf te strijken omdat niet in de handleiding stond dat dat verboden was. Dat is in de VS verplicht, op elke rechterspiegel van auto´s staat: objects in the mirror are closer then they appear en op elke menupagina in elk restaurant staat ergens: eating raw or undercooked meats and or eggs and others can result in having higher risks on food-poisoning. Als dat namelijk niet op de desbetreffende objecten staat mag je het restaurant of de autofabrikant aanklagen als je buikklachten of een ongeluk krijgt. Dus vandaar. Daar hebben ze ook een geweldige geschiedenis mee zoek maar eens op stella awards.

Ik mis jullie allemaal behoorlijk op het moment, maar verder gaat alles nog steeds prima hier.