Eerste week les

Voordat ik verder ga met mijn reisverslag wil ik eerst graag iedereen die mijn verhalen leest en waardeerd even bedanken. Jullie reacties zijn heel lief;) dus bij dezen: DANK


Eerste week les, en ik weet nu al 1 ding zeker: Professors hier zijn niet zoals ik dat had gedacht. Je weet wel, die saaie mannen in pak en vrouwen in een mantelpakje, met grijs haar een bril een zware strenge stem en een humorgevoel van minder dan de gemiddelde dooie cavia. In tegendeel, deze lui dragen korte broeken, T-shirts met hun favoriete team (dat is echt oorlog hier tussen de mensen uit Pittsburgh en de mensen uit Philadelphia.) en ondanks dat sommigen toch grijs haar en een bril hebben zijn ze vet humoristisch.

Op maandag had ik Math, mijn eerste les van dit semester, deze leraar was niet zo heel bijzonder, gewoon een jonge vent die wel goed les geeft en wel erg vriendelijk en behulpzaam is, en deze class leek me niet al te moeilijk. Daarna Accounting, waarin de wat gezette lerares bij het noemen van de namen de klas al een aantal keer flink aan het lachen had gemaakt. Vooral omdat dit vergezeld ging met verhalen over haar 3 !! huwelijken waarvan de eerste twee mis gingen omdat het alcoholics waren en de derde helemaal geweldig was. Alleen hebben mensen uit verschillende hoeken van Pennsylvania (de staat waar ik ben) een verschillend accent. Zo vertelde ze het volgende:

And we were walking down the street and he taught me something about his hometown, untill we came to a part were he said: and over there are the still meals. I was like: what? Why you telling me about food that doesn’t move. I didn’t, I said still meals. Yeah spell what you said. Ok: Still meals, s-t-e-e-l m-i-l-l-s. OWW steel mills. I thought you said s-t-i-l-l m-e-a-l-s. So that’s why you kids need to learn English, not Pittsburghian or something.

Of zoals Dinsdag. Dan heb ik micro-economics gevolgd door macro-economics en ’s middags english writing. Mijn micro (zo ga ik het maar snel ff noemen) lerares, is een wat kleinere vrouw die uit het zuiden van de States komt. Met dus het gebruikelijke yall en andere bijkomstige texaanse uitdrukkingen verteld ze dat ze hier haar grote liefde heeft ontmoet en dat het daarom zo is dat er 2 doctor J’s (Jozefowicz) rondlopen op de economieafdeling. Daarna heb ik macro, van dr Julian. Die met een mooi verhaal uitlegt wat economie inhoud. Een paar letterlijke citaten:

you don’t get to wear the lab coats even though we will be in a lab sometimes, you don’t get to play with the mice and that sort a shit.

Of:

So don’t play with your cell phones and go on face book with your blackberries tweeting how goofy I’m dressed today, you don’t need that. Your parents didn’t need that back in the days where you only had one phone in a building, which was so damn heavy that even people outside the building could see that they were using it because you needed 2 people to handle it.

En nog veel meer van die dingen. Daarna kwam English Writing. En die mevrouw was al behoorlijk oud zoals ze zelf zei, zo deed ze in elk geval niet. En met een geweldig verhaal over wat ze allemaal van ons verwachte kwam ze uiteindelijk tot het punt huiswerk. Dit deed ze als volgt:

Last semester I had a girl who didn’t do her first homework assignment. I said you didn’t do it? GET THE HELL OUT BITCH, any of you other bitches didn’t do it either, follow her. I do that, I go ludacris on your ass, so make your homework.

De hele klas lag dus dubbel, wat wil je ook, als een vrouw van bijna 60 (gokje) ineens zo voor de klas staat te schreeuwen.

Verder vertelde ze dat ze uit Pittsburgh komt en dus heel anders is dan die jongen uit Philadelphia in de klas en dus dat ze ook heel anders schrijft dan hem. Dit legt ze uit met dat als hij juicht voor zijn eagles, zij juicht voor haar steelers. Als hij juicht voor zijn Flyers, juicht zij voor haar Pinguins. En als hij juicht voor zijn Phillies, juicht zij mee, want zelfs zij heeft de pirates al opgegeven. THESE GUYS SUCK!! (ook dat ga ik nog veel en veel vaker horen dit jaar, want die kunnen er dus echt niks van)

Trouwens, in de orientatieweek hebben we meerdere malen te horen gekregen dat Amerikanen altijd op tijd willen zijn. BULLSHIT!! Ik ben nu al een paar keer ergens ruim op tijd geweest om vervolgens een half uur te wachten omdat die Amerikaanse persoon zo nodig nog “even” moest douchen ofzo. Dit geld trouwens voor informele afspraken, voor afspraken met leraren of lestijden zijn ze de andere kant. Ik zit nog een beetje in het reggesteynritme wat inhoud dat ik als mijn les om 12.15 begint om het liefst 12.14.59 de klas binnenloop net voor de leraar aan. Maargoed omdat ik hier niet precies weet welke lokalen ik moet hebben, omdat dit nogal heuvelachtig is kan het zijn dat je in de kelder/op de begane grond/of op de eerste verdieping een gebouw binnenloopt en dus ben ik regelmatig in mijn zoektocht naar lokalen op de tweede verdieping een trap te ver gelopen, kom ik dus 8 minuten te vroeg bij mijn eerste class aan. Op reggesteyn zou het er dan net zo druk zijn als oeverdag in een arabische snoepwinkel tijdens Ramadan, maar hier zat serieus mijn complete klas al binnen. Het is zelfs zo dat als ik hier uit mijn les wegloop als die klaar is om 10.45 er al mensen staan te wachten om voor de volgende les, die om 11.00 is, naar binnen te kunnen.

Woensdag is mijn dag weer net zo als maandag. Eerst uitslapen dan ontbijten en dan ´s middags pas les. Het ontbijt hier in de officiële dining halls is best te doen. De ontbijtjes die je in de oriëntatieweek kreeg waren niet te pruimen maar deze zijn zelfs goed. Dat komt voornamelijk omdat ze deze vorm van ontbijt van de beschaafde wereld hebben overgenomen :P. het is namelijk het klassieke Engelse ontbijt, met weliswaar wat Amerikaanse toevoegingen (zoals inderdaad donuts) maar al met al kun je een voedzame en gezonde doch ook lekkere maaltijd samenstellen.

Er begint zich overigens een vorm van verkoudheid bij mij te vormen. Alle andere internationals hebben het al, hoesten, zere keel, niezen, loopneus. Tot zover heb ik alleen nog een beetje last van m’n keel. Dus ik mag van geluk spreken. Deze verkoudheid bij ons internationals is niet geheel onlogisch. Amerikanen hebben namelijk airco, euh, in Nederland hebben we dat ook al jaren hoor, ja dat klopt maar in Nederland hebben we ook gezond verstand, dat ons verteld om die dingen niet op 0 graden (KELVIN!!) te zetten. Mens normaal hé, als je hier een gebouw binnenloopt in je T-shirt en korte broek (omdat het buiten ruim 30 graden is) verander je instant in een ijsklontje en neemt je mannelijkheid een vorm aan die, om het zacht uit te drukken, niet om over op te scheppen is. Loop je echter het gebouw weer uit, krijg je een knal tegen je hoofd zweet je je gelijk een ongeluk en heb je zin om al je kleren van je af te scheuren en door de tuinsproeiers te gaan rennen die iets verderop het grasveld staan te bewateren (wat geen goed idee is, gezien je mannelijkheid niet zo snel weer transformeert).

Maargoed, donderdag is aangebroken. De dag waarop ik mijn eerste graded assignment moet inleveren. Voor English writing wel te verstaan. Die vrouw laat er geen gras over groeien, 2 pagina’s aan autobiographie. Daar heb ik behoorlijk op lopen zweten afgelopen avond. Maar het zweten wordt beloont, als ik in de klas aankom vraagt Nick (de Amerikaanse jongen die naast mij zit en bijzonder aardig is by the way) of ik mijn opdracht gedaan heb. Als ik hem laat zien wat ik gedaan heb schrikt hij lichtelijk. Ik heb namelijk 2 pagina’s getypt, times new roman, lettergrote 12. Maar ik heb geen dubbele enters gebruikt (nee, natuurlijk niet. Dan zijn het toch geen 2 pagina’s ofwel?), hoor ik later pas dat dat in Amerika heel gebruikelijk is. Enfin, als de lerares mijn opdracht ziet gaat ze bijna van haar socken. Ow my goodness, ow my lord. You got depth son, you got detail. Ow my goodness, have you done all of that. Ow I give you 3 points out of 2. Ja, je hoort het goed. 3 uit de 2. Als ik dat altijd doe ga ik dus een 11 halen :D:D. Hard work pays off hiero. Echtwaar. Ik moet er trouwens bij vertellen dat die lerares nog steeds niet weet dat ik Nederlands ben. Ik ben benieuwd wat ze zegt als ze daar achterkomt. Hoe ik dat weet? Omdat er ook een meisje uit Montenegro in onze klas zit en ze vol lof begon te spreken over het feit dat er zelfs een internationale student in haar klas zit. Waarop Nick tegen mij zegt, what the hell man, she doesn’t even know your Dutch.

‘s Avonds gaan we gezellig met z’n allen volleyballen en daar komen we nog wat andere Amerikanen tegen, die best een spelletje willen spelen. Komen we er alleen een beetje te laat achter dat dat allemaal volleyballers zijn. -.- ja we zijn dus ingemaakt, maar dat maakt niet uit, we hebben fun gehad.

Als de vrijdag weer is aangebroken lijkt het buiten iets minder weer te zijn. Het is ietwat bewolkt dus ik trek een shirt met lange mouwen en een lange broek aan, MISTAKE. Ook al is het bewolkt dat wil niet zeggen dat het geen 30 graden kan zijn. Fijn, als ik eindelijk in het wiskundelokaal ben aangekomen, ruikt ik nou zacht gezegt niet naar roosjes en madeliefjes. Maargoed, daar is toch airco, dus mijn zweetdruppels komen niet ver in bevroren toestand. Scheelt weer. Als ik in mijn accounting klas aankom wordt ik echter prettig verrast.

Vrijdags zitten we namelijk in het computerlokaal, ok je kent wel die schoolcomputerlokalen in Nederland, met een pentium 0,00037 processor en een beeldscherm van steen die werkt op kolen nietwaar. Nou hier dus niet, er staan 44 state of the art computers met 3 !!!! beeldschermen per stuk. 2 gewone 15 inch schermen en een big ass 22 inch scherm op een of ander apparaatje dat je automatisch op en neer kunt laten bewegen, geweldig. Je wilt niet weten hoe leuk het is om je scherm op en neer te laten gaan met een knopje, sorry kind in mij kwam weer even los :P. Maar als je uitgespeeld bent zie je de rest van het lokaal pas goed, er hangt een enorm digitaal bord met de beurskoersen (je weet wel, zo’n ding dat om de paar seconden veranderd, net als in de echte beurzen in Amsterdam enzo), er hangen 2 projectoren die de aanteken van de leraar en/of programma’s van die de leraar op zij of haar computer heeft weergeven. En de computer van de leraar is volgens mij bij nasa gestolen. Dat ding heeft 4 schermen, kan alles wat de andere computers weergeven volgen en die beide projectoren bedienen. Ook is er zo’n apparaatje waar de leraar een gewoon geschreven blad kan laten zien via die projectoren.

Vrijdagsavonds gaan we weer lekker een feestje bouwen. We zijn eerst uitgenodigd bij Katie, waar we wat te eten krijgen, waar sommigen alcohol mee naar toe hebben genomen (ik niet hoor;), mag niet weet je nog:(). En waar ook een paar buren van haar zijn, die een best gave hiphopdansbattle houden. Wij Europeanen zijn daar niet zo van, dus wij kijken toe, terwijl (hoorde ik later pas) in het Scandinavisch bedenkelijk wordt gesproken over de moves van die jongens. Affijn, we zijn ook uitgenodigd bij Adell (volgens mij schrijf je het zo) (je weet wel, die jongen van GET OUTA HERE!! And then I left). Hij heeft alle internationals uitgenodigd voor een feestje bij hem thuis. Gelukkig komen ze niet allemaal, want dat had niet gepast in zijn nogal kleine studentenwoninkje, maar gezellig was het zeker. Van hem hebben we ook de nieuwe vertaling van de IUP afkorting geleerd: I Usually Party. Want dat was volgens hem een van de belangrijkere dingen die je moest doen als je een jaar in de VS bent. Maargoed, als we ook dat weer gehad hebben gaan we naar huis, redelijk op tijd. Want de volgende ochtend moeten we om 6.45 in de bus zitten. We gaan namelijk naar Pittsburgh.

Ik zal later vandaag ook even wat foto´s uploaden op mijn hyves, die heb ik nu namelijk binnen.