Laborday Weekend

(ik ben wat vergeten in mijn vorige blog)

We zijn donderdagavond naar de Fair geweest. Dat is een soort van kermis. Hartstikke leuk, alleen hier verstaan ze onder kermis de geweldige attractie van:

koeien en varkens en geitjes en zelfs (het is echtwaar) KIPPEN en paarden. Dat ze dat hier hebben, het is fantastisch, zoiets heb ik nog nooit gezien. En je mag ze zelfs aanraken!

Ok tot zover mijn sarcasme, daar heb ik dus $8 voor neergelegd. Gelukkig staan er verderop ook nog wat gewone attracties waar we dus ook voor betaald hebben, dus die gaan we maar even uitproberen. Ik had trouwens eerder al van Oscar gehoord dat Fairmensen een beetje typisch zijn. Wel eens van het begrip redneck gehoord, dat is hetzelfde als de zo typisch neergezette boer uit twente, waarvoor men mij hier vaak aanziet (de andere hollanders dan, als ik Nederlands praat vinden ze altijd dat ik een accent heb en dat is waarschijnlijk ook zo, maar dat betekend niet dat ik op een boerderij woon:P) Welnu een rasechte redneck (het echte typetje want die bestaan, niet waar iedereen de gemiddelde Amerikaanse boer voor aanziet) is ongeveer als volgt: groot, dik, lomp, met het liefst een naam als Bill ofzo, die niet weten waar Europa, of zelfs Canada ligt (echt, de harde kern aan rednecks weigert dat te weten). En echte rednecks houden van: gefrituurde snikkers, gefrituurde oreo’s. Eigenlijk alles, als het maar gefrituurd is. Ook houden ze van wedstrijdjes, zoals: wie heeft het grootste varken, wie drinkt het snelste 2 liter melk en wie kan er de meeste hamburgers eten in 5 minuten tijd. Goed, Oscar had ons het dus al gezegd, maar toch. Als je het ziet, weet je niet wat je moet zeggen. 1 moment was vooral geweldig. Wij stonden namelijk voor een kraampje waar ze alles in chocola deden. Aardbeien met chocola, taart met chocola, appels met chocola. Helemaal niet zo gek zou je zeggen. Maar ze hadden ook BACON MET CHOCOLA. En George’s reactie daarop was echt de mooiste reactie tot nu toe.

Hij kwam er namelijk bij staan en zag niet in een keer het spandoek. Dus hij zo van:

Joo, what are you guys doing, why are you all standing here, making pictures of some sort of sta...........................................................................................................................................

:O:O

WHAT THE… CHOCOLATE COVERED BACON?!?!??!?!! THAT S JUST MENTAL MAN, THATS SICK

Ik heb nog nooit iemand zo erg verbaasd zien kijken, geweldig wat heb ik gelachen zeg. Nouja, we zijn maar snel verder gelopen omdat een aantal mensen toch vond dat wij erg raar deden (ja, wij zijn raar, en jullie eten spek met chocola). Ik kwam op het briljante idee om een rundvleessuikerspin combinatie op de markt te brengen. Of zou dat te ver gaan?

Dus, dat was mijn donderdagavond. Ik vond toch dat ik die ook nog even met jullie moest delen.

Terug naar waar we gebleven waren:

6 uur gaat de wekker, man wat is dat vroeg zeg. Ik weet dat ik dit gewend moet zijn vanwege mijn baantje bij Müller, maar in Amerika is het net zo’n gevecht als thuis. Ik moet er zo vroeg uit vanwege mijn opgave voor de trip naar Pittsburgh. Voor maar $35 naar de city of steel, klinkt beter dan city of ketchup nietwaar? Ze maken het er in elk geval allebei. Afijn, ik kom met al die pijn en moeite uit m’n bed, ga onder de douche en kom precies op tijd bij de bus aan. Dat wil zeggen de tijd dat we er zouden moeten zijn, kwart voor 7 dus. Ik ga de bus in en probeer het mezelf gemakkelijk te maken, wat moeilijk gaat omdat de ruimte nu niet echt heel groot is en de stoelen zijn gemaakt van comfortabel gietijzer. Heerlijk nog ff doorslapen dus, uhuh ;). Maar we moeten nog “even” wachten, want niet iedereen is er. Er wordt wat heen en weer gebeld, er worden mensen geteld en uiteindelijk om HALF 8 !! Komt er nog zo’n (het hierop volgende gedeelte hebben we eruit geknipt in verband met de jongere lezer van deze verhalen). Je kunt je wel voorstellen hoe ik, maar ook die 50 anderen die wel op tijd of 1/2/3 minuten te laat waren zich voelden. Ik had gewoon nog 3 kwartier langer kunnen slapen. Dat is een eeuwigheid voor iemand als mij. Maarja, niks meer aan te doen, dus we gaan van start en ik dommel toch weer een beetje weg.

Als we in Pittsburgh aankomen (met een dubbele hernia en een gebroken nek, jaha die bussen hier, das echt goed spul) zien we een opvallende skyline, maar vooral veel bruggen. Heel veel bruggen, later krijgen we ook te horen dat ze hier trots op zijn, ze hebben namelijk het record van stad met de meeste bruggen TER WERELD (en kraken daarbij graag de nummer 2: Venetië af, maar dat merk je wel als je op een ducky-boat tour gaat). We komen bij ons drop-off punt aan. Ducky-Tours vertrekpunt. We gaan een rondleiding door de stad krijgen in een omgebouwd legeramfibievoertuig, best gaaf. Maar helemaal niet interessant omdat je al vanaf 6 uur op bent en rond een uur of 9 nog steeds geen ontbijt gehad. Dus we snellen een nabijgelegen restaurantje in waar je ook kunt ontbijten. We zien een rij van slechts een paar mensen, dus we denken mooi snel aan de beurt te zijn. Niet dus, zoals Hannes al zei: so much for the fast food then. Niet dat het niet vet en ongezond was, integendeel, maar snel was het zeker niet. Nouja ik bestel een breakfast-sandwich en een kleine koffie (je weet wel, die die je niet veilig kunt drinken zonder scooba diving uitrusting) en ga met mijn nummertje netjes naar de afhaalbalie. Daar krijg ik mijn sandwich die ondanks de grote hoeveelheid kaas toch bijzonder lekker is. Ook brand ik mijn tong aan de koffie die, nadat ik er weliswaar een aantal keer flink overheen geblazen heb, nog steeds de temperatuur van een kleine ster bevat. AUW, dat doet zeer. Gelukkig was ik niet de enige. Hoewel ze mij in eerste instantie uitlachte, toen ik mijn tong gesudderd voelde worden en daar de nodige bewegingen bij maakte, dronk Elise zelf ook iets te gretig en snel van haar koffie waardoor ook ik even kon lachen, zoete wraak, dat geeft (ook) een warm gevoel van binnen :P

Maar dan arriveren de Ducky boats, een aantal vrolijk gekleurde monsterlijk grote bootgevallen met een paar wielen eronder. Wij (De groep internationals die zich een beetje gevormd heeft in de oriëntatie week) zitten allemaal in de laatste, de witte. Wat een goeie keus was omdat onze bestuurder en onze gids allebei een goed gevoel voor humor en een vlotte babbel hebben. Zo leren we een aantal leuke feitjes over Pittsburgh en wordt er ook gelachen. Bijvoorbeeld als de gids verteld over de universiteit van Pittsburgh:

Yeah kids, get education and work hard in school, because otherwise you might end up working on a Ducky boat, OR you get good education, get a mayor degree spend $40.000 on it and STILL (pointing at himself) end up working on a Ducky boat

Of deze:

This is one of the few universities where you can actually grade in bag piping. You can get a bag piping mayor in here. Imagine what would happen if I, as worker on a Ducky boat, also had a mayor in bag piping, damn, girls would chase me through the streets.

Captain: Yeah, with a stick!

Ok guys, do you want de cool tour or the long tour or the normal tour? The cool tour? Ok just down this road a couple of blocks have a record. It is actually in the Guinness book of world records as street with most BARS per block, so ask the captain nicely and this will be the best tour you ever had.

No? long tour then, ok over there is the pacific ocean behind that the Himalaya mountains and if you look over to your left you see the holleywoo.. Captain: shut up and start the damn tour.

De tour begint inderdaad met het feit dat we over een brug rijden en wij mogen raden hoeveel bruggen ze hier in Pittsburgh hebben. There are no bad guesses, zegt de gids. JAWEL die zijn er wel, iemand achter mij roept namelijk 7. Gids: thanks for making me wrong, no there are 436 bridges in the Pittsburgh city area. That’s the most in the world. MORE THEN VENICE who say they have the most but they have 433. And then another thing, we count bridges only if a motor vehicle can drive over them, such as a bus, a train, or a ducky-boat. If they do that with Venice as well they have 1 !! bridge. So they are liars and cheaters. Well having said that we can finally start the tour.

Afijn als we het stuk op de weg erop hebben zitten gaan we het water in. Ik moet trouwens even zeggen, we hebben een aantal keer Quack Quack Quack (vrij vertaald: kwak kwak kwak) moeten zeggen, het zijn nu eenmaal ducky boats. Ook werd ons geadviseerd, als je niet gezien wilt worden op deze boot: JUST DUCK (vat je hem?:P). Maargoed dat doet er verder niet toe, als we het water in gaan biedt de kapitein ons aan zelf de boot te besturen. Een aantal heren hapt gretig toe, dus ik laat ze maar gaan, want niet iedereen kan. Het ging als volgt, je stelt je voor de microfoon, zegt driemaal Quack en dan mag je de boot besturen, geen probleem. Zo laten Martin, Simon en Andy zien (die laatste 2 gaan trouwens ook echt voor kapiteinsopleiding om later olietankers te besturen). Maar als Moe aan de beurt is gaat het toch iets anders dan de kapitein denkt:

Kapitein: Name?

Moe: Captain Jack Sparrow.

Kapitein: Huh, what the… can I get a quack qu..

Moe: Quackquackquack fuckers.

Kapitein: …… :O

Daar kon de rest wel hartelijk om lachen, de kapitein was echter even van slag.

Tijdens de tocht door het water komen we ook langs een specialle rivierbotenmaatschappij. Die boten heeft die tot op de mississipi kunnen komen (als ik het goed begrepen heb). Every now and then they transport 60 or 70 thousand steeler fans to the game with those boats. And also every now and then 6 or 7 pirates fans (cause they suck).

Maarja, als we de complete tour gehad hebben gaan we op naar het volgende punt. Officieel Amerika’s SECOND BEST VIEW. Jaja, er is dus maar 1 uitzichtspunt in heel Amerika mooier dan deze. Dat beloofd wat. We gaan op weg en als we eenmaal boven aangekomen zijn zien we het geweldige, het superieure, het fantastische

Teleurstellende uitzicht van Pittsburgh. Ok het was best mooi enzo, maar als dit second best is, hoef ik echt de third best niet te zien. En dan is de fifth best waarschijnlijk een vuilnisbelt ofzo. Het uitzicht vanaf de Holterberg is nog mooier (ok, nu overdrijf ik. Maar zo bijzonder was het echt niet, misschien ’s nachts, maar het was geen nacht dus dat kan ik niet zeggen).

Pittsburghs view is trouwens wel het meest verbeterde uitzicht ter wereld. Enkele decennia geleden werd er nog heel, heel, heel veel staal in Pittsburgh zelf gemaakt. Dus de hele stad lag er vol mee en het deel wat er niet vol mee lag zat onder de roet en rotzooi. Er was zelfs een oud ijzer schroothoop midden in de stad. Toen ze dan ook advies vroegen aan een stadsarchitect luide dit als volgt: LEVEL THE WHOLE CITY. Dat hebben ze niet gedaan, obviously, en nu hebben ze dus the second best view in Amerika.

Goed, we gaan weer terug naar beneden en gaan door naar een bekende winkelstraat in de stad. Waar we ook gelijk wat gaan eten. Martin en ik bestellen samen een pizza en Moe en Andy doen hetzelfde. Nu kun je denken, goh Justin jij kunt toch wel een pizza in je eentje op. Jawel, dat kan ik wel, maar geen Amerikaanse “grote” pizza. Die is namelijk 18 Inch in doorsnede. Das 45 centimeter vol met: BIG ASS VEEL PIZZA. We dachten dat dit goedkoper zou zijn dan 2 kleintjes en toch voldoende en gelijk hadden we. We konden hem zelfs met 2 man niet op. Moe en Andy hadden echter hetzelfde probleem dus besloten we een wedstrijdje te houden. Degene wiens pizza voor het minst ver opgegeten is betaald allebei. Maar zelfs dat was niet motiverend genoeg om dat hele ding naar binnen te werken. En uiteindelijk besloten we met zn allen met beide pizza’s nog een kwart over maar te stoppen met de wedstrijd. Tot grote teleurstelling van Oscar en Simon want die wilden ons wel graag zien overgeven.

Er is trouwens nog een geweldig ding hier in restaurants, naast dat de serveersters uitermate vriendelijk zijn (ze stellen zich voor, vertellen dat zij ons vanavond gaan serveren en dat als we iets nodig hebben gewoon moeten roepen. Dat is heel wat anders dan in (de meeste) Nederlandse restaurants waar de serveerster alleen vraagt wat je wil hebben) en de gerechten genoeg zijn voor een heel weeshuis is er ook nog het concept REFILL. Dat houdt in dat je een keer drinken bij je eten besteld en als je dat op hebt, KRIJG JE GEWOON EEN NIEUWE, HELEMAAL GRATIS. Geweldig!! Arme Martin helaas, die bedankte voor een refill om geld uit te sparen. (kun je je zijn gezicht voorstellen toen ik hem later vroeg waarom hij niet meer wilde en hem toen uitlegde dat het gratis was).

Je moet trouwens wel allemaal een drankje bestellen:P dus niet 1 cola met 6 rietjes en 6 refills. Dat werkt niet.

Afijn, verder ben ik nog op de foto gegaan met een puppy van rond de 45 kilo (alles is groter in Amerika, zelfs de puppy’s, check de foto’s) en daarna gingen we op weg naar een winkelcentrum om lekker te shoppen. Nou, ook dit winkelcentrum was groter dan die in Nederland. En zoals George al zei: oh ow, the girls go mental if they see all this shit. En dat deden ze dan ook. Die waren we binnen no time (onder een luid iiiiiiiiiiiiiiii (ken je die heinekenreclame? Zo dus) kwijt. Ikzelf dacht wel een paar goeie tennisschoenen te kunnen vinden in 1 van de 3 sportschoenenzaken, niet dus. Hier hebben ze geen specifieke tennisschoenen. Alleen basketbal is anders, de rest is allemaal hetzelfde: voornamelijk nike airmax. Waar dan ook bijna de complete campusbevolking mee loopt. In combinatie met een joggingbroek en een veel te grote trui is dat toch echt hipperdehip. Nou, niet voor mij, wat er toe leidt dat ik al een aantal keer nageroepen heb gekregen dat ze m’n shirt/vest/schoenen/blouse erg mooi vonden. Zo gaat dat hier namelijk, als je iemand ziet met mooie schoenen, of je hem nu kent of niet, of hij nu 2 meter 15 lang en 145 kilo zwaar gespierd is of niet. Je kunt hem gewoon naschreeuwen wat je van zijn schoenen vind. Leuk toch;).

Maar terug naar het winkelcentrum, ik had zelf eigenlijk niet echt wat nodig dus dat is reden A van het justindieklerengaatkopenlijstje weggestreept. Reden B is: als iets superspotgoedkoop is neem ik het mee, maar als ik dat zou doen was ik blut, want ALLES is hier superspotgoedkoop. Merk T-shirts voor $5. Merk broeken 2 voor $50. Alsof het maken ervan niks kost. Nouja, ik kan dus niet echt iets vinden, maar de meeste anderen wel. Dus is het toch nog een geslaagde middag.

We gaan weer naar de bus en daar moeten we (hoe raad je het) weer wachten op een aantal mensen. Er waren namelijk een aantal jongens en meisjes (andere internationals) die het een leuk idee vonden om weer terug te gaan naar Pittsburgh, het is namelijk laborday weekend, dus maandag hebben we vrij. Het winkelcentrum lag helaas een paar mijl buiten Pittsburgh. Dus vroegen ze aan John, de leidinggevende, of het een goed idee was om met een paar random mensen mee te gaan liften. Antwoord: NEE, dat is een verschrikkelijk slecht idee. Alhoewel de meeste Amerikanen echt heel hartelijk zijn (echtwaar, ze zijn heel open en vriendelijk en behulpzaam) zijn er ook rare types. Vooral als die je aanspreken en vragen of je mee wilt naar Pittsburgh in hun hummer. Dus was het advies: DOE HET NIET. Nouja, dat deden ze dus wel, zonder het iemand te zeggen, waardoor wij weer met zn allen drie kwartier moesten wachten voordat iemand erachter kwam waar ze nu daadwerkelijk waren. (alles is goed afgelopen trouwens, dus geen zorgen;)).

Goed, we komen behoorlijk moe en gebroken van de terugreis weer op de campus aan. Waar ik besluit dat bed nu toch echt de beste optie is.

Zondag, op zondag heb ik heerlijk uitgeslapen, lekker geskyped met mijn ouders en s avonds zijn we naar een houseparty geweest. Wat heel erg gezellig was, ik heb een aantal drankspelletjes van de Amerikanen geleerd, die het niet zo leuk vonden dat ik ze behoorlijk aan het ownen was. Speel dan ook geen drankspelletjes met een Nederlander joh;) das dom!

Maandag: Laborday. En wij gaan naar een of ander Renaissance festival, ideetje van Katie. Die daar de afgelopen jaren heeft gewerkt. Leuk, een beetje vreemd misschien, maar toch leuk. Je kunt allerlei leuke spelletjes doen. Ik ben uitzonderlijk goed in het gooien met scherpe dingen (ik kon met messen/werpsterren en bijlen werpen). Terwijl de meesten er met de messen niet een in het bord kregen had ik er zelfs een achterstevoren in (kwestie van techniek;)) en met bijlen was ik de enige die ze in het bord kreeg (en Myrthe dan, maar die heb ik er persoonlijk ook weer uitgegooid :P). verder zijn er een aantal leuke voorstellingen van bijvoorbeeld: THE GERMAN BROTHERS, die een duitse komedie-rapshow houden. Wat wel grappig is omdat wij Martin bij ons hadden. Ook is het geweldig om te zien hoe mensen doen als ze weten dat er iemand uit het publiek op het podium gehaald gaat worden. Ik heb niemand ooit zo stil recht voor zich uit zien staren, bravo Oscar;):P. Een van de Brothers stond namelijk heel dicht bij hem te zoeken naar een kandidaat. Ook is er nog lekker middeleeuws gedanst, door een aantal van ons. Ik stond te filmen (dus er is beeldmateriaal, alleen niet van mij. Mocht je dat graag gezien hebben, dan heb je pech.;)). Wat er ook geweldig uitzag. Maar ook daar komt een einde aan en aan het begin van de avond gaan we op weg terug. Want morgen heb ik weer gewoon les.

ook zijn er nieuwe foto´s. dus check de hyves.