Week 15

Nou mensen, na zo´n weekje ben je natuurlijk wel uitgeput, maar dat houdt niet in dat ik niet gewoon door kan schrijven, al moet ik helaas concluderen dat er de komende weekjes niet meer zulke specials te wachten staan, het is weer gewoon vanuit Indiana. Nog 2 weken les en dan een laatste weekje finals en dan *trommelgeroffel* kom ik weer naar huis!!! Dus, dan weten jullie ervan;)

Goed, op maandag ben ik enigszins moe (hoe dat kan, GEEN IDEE ik snap er zelf ook niks van :P) dus ik slaap en slaap en kom erachter dat ik mijn wiskundeles gemist heb. Als ik echter op sta en een glaasje jus d’orange drink lijkt het alsof het vruchtvlees is vervangen door ijzersplinters want iedere keer als ik slik doet het verdraaide zeer. Nouja, geen gezeur dat gaat wel weer over (dacht ik) dus ik ga gewoon naar mijn lunch en daarna ook gewoon naar mijn accountingles. Waar ik wel weer een grappig verhaaltje over kan vertellen. Het zat namelijk zo dat die vrouw een beetje zat te klagen over dat ze nu alweer in een sleur zat en dat ze een vakantie nodig had om van haar vakantie bij te komen. Een van de studenten gaf haar graag nog een opkikker door even over zijn eigen vakantie te vertellen
Student: my vacation was a vacation.
Teacher: ow, where did you go then?
Student: I was on a cruise to Cozumel and Grand Cayman.
Other student (die net wakker werd): huh, how can you cruise through Grand Canyon?
Teacher: Shut up and go back to sleep, he said Grand Cayman! But now, WHY did YOU go on a cruise while I had to sit in my home with some shitty weather here in Pennsylvania.
Student: It was for a wedding, they wanted to do something special.
Teacher: aargh, that’s not fair, I have never been on a cruise.
Justin op dat moment in zichzelf: (hmm, zal ik haar vertellen dat ik ook op een cruise ben geweest, niet voor een bruiloft of wat dan ook, maar gewoon omdat ik daar zin in had… naaah, dat komt mijn eindcijfer vast niet ten goede:P)
Iets verderop in de les probeerde die vrouw uit te leggen wat nu eigenlijk het verschil was tussen een corporation en een proprietorship/partnership (net als bij M&O de NV en BV tegenover de eenmanszaak). Eigenlijk is er niet zo heel veel verschil, om een corporation te worden moet je eigenlijk alleen wat administratieve rompslomp invullen en klaar is kees (of: ready is John, in dit geval;)) en die vrouw probeerde dat met het volgende voorbeeld uit te leggen.
Teacher: Well, what’s the difference between dating someone and being married to someone?
Student (die ene die net lag te slapen en even wraak wou nemen): you can technically be married to only one girl at the time, but you can date a lot of them as long as you don’t let them meet each other
Class: hahahaha (:P om even een beeld te scheppen van de reactie)
Teacher: …..
OK, yeah that’s the youth of these days, but what I meant was that the only thing you need to do to be married (technically) is signing some paperwork. For a business this is the same, to become a corporation you have to incorporate the business which means filling in some paperwork.

Tot zover mijn accounting les en de dag gaat weer lekker verder. Het is trouwens behoorlijk koud buiten, vooral de wind is nogal ijzig. Is toch wel even wennen hoor, na zo’n weekje Florida (sorry, ik kan het niet laten om het nog een paar keer te noemen:P). ’s Avonds gaan we weer overheerlijk dineren in Fosters (ow, en dat is LEKKER, dat is lekker joh. Man hoe heb ik een week overleefd zonder dit overheerlijke, supervoedzame, megasmakelijke eten…) Nouja, ’s avonds doe ik niet zo heel veel nuttigs meer en ik probeer wat vroeger naar bed te gaan omdat ik me niet heel erg lekker voel.

Dinsdag, de dag is aangebroken. Ik ben ziek… ik had aan het begin van het semester al wel een beetje last van verkoudheid, maar dat was meer even wennen aan die airconditioners hier, dat was zo weer over. Nu ben ik echter wel echt ziek, verkouden, zere keel, koorts, spierpijn en moe. Ik besluit maar weer lekker te gaan slapen en niet naar de les te gaan vandaag, ik mail mijn professors ff en duik daarna weer lekker mijn bedje in. Ik krijg het wel voor elkaar om mezelf naar lunch te slepen, maar dat had ik beter niet kunnen doen want nu maakt iedereen zich zorgen :S (ik zat een beetje levenloos aan tafel met een gezicht dat nogal veel weg had van een blanco a-4tje). ’s Middags ga ik weer in bed liggen en probeer wat huiswerk te maken en tv te kijken totdat Myrthe voor de deur staat. Die pakt mijn laptop af en zegt dat ik even moet proberen te slapen en dat ze mij wel zou wekken voor het avondeten. Nouja, goed dan eventjes de oogjes dicht (tot 8 uur s avonds). Ik word van mezelf wakker en na een blik op mijn klokje zie ik dat ik avondeten gemist heb. Ben ik door haar wekken heen geslapen? Dat kan bijna niet, was ook niet zo. Ze had me gewoon niet gewekt. De enige reden waarom ze zei dat ze dat zou doen was dat ik zelf geen wekker zou zetten, ik was volgens haar helemaal niet in staat om naar buiten te gaan en ze had blijkbaar al door dat ik te eigenwijs was om dat zelf toe te geven:P .Hmm, dus ik bestel het boek “hoe om te gaan met bazige vrouwen” :P en vervolgens ik haal een late night meal bij folgers (een andere eetgelegenheid naast Wallwork) en ga daarna maar weer naar bed, en binnen niet al te lange tijd slaap ik alweer.

Ook woensdag bestaat voor mij voornamelijk uit bed, al voel ik me wel iets beter dan de dag ervoor. Ik kijk een paar films en ik maak weer eens een mailtje naar al mijn vrienden thuis, ook schrijf ik (eindelijk) de laatste kaartjes (heeft in totaal maar een week of 11 geduurd sinds ik begonnen ben, best netjes toch, nee maar het zit zo, ik ben zo druk hier, dus dan schiet dat er telkens bij in). ’s Avonds ga ik wel gewoon naar diner waar ik iedereen vertel dat ik gewoon wat grieperig ben en er verder niks aan de hand is;). Ik merk echter wel op dat Myrthe niet komt opdagen, wat blijkt, die ligt nu in d’r bed en ik word er al van beschuldigd haar te hebben aangestoken (wat niet zo is, want zij was al eerder ziek ;)). maargoed, daar ga ik s avonds even langs en het blijkt dat zij zo’n beetje hetzelfde heeft als ik. Komt waarschijnlijk door de nogal drastische weerverandering van Florida naar hier in combinatie met wat slaaptekort.

Donderdag was ik van plan weer naar mijn lessen te gaan, maar ik was vergeten mijn wekkers te zetten en slaap door mijn eerste les heen. Ik voel me nog steeds niet opperbest dus ik besluit maar even langs het health center te gaan voor iets verzachtends voor de keel ofzo. Maarja, het is Amerika dus dat wordt formulieren invullen. En van allerlei andere omslachtigheden. Ik ben gewend dat als je ziek bent ga je naar de dokter, je zegt dag dokter, de dokter zegt dag, je zegt ik ben ziek, de dokter zegt ik zal er even naar kijken, de dokter kijkt, de dokter zegt, ja jij bent inderdaad ziek, de dokter typt wat in zijn computer, de dokter zegt ga maar naar de apotheek en haal dit op en rust vooral uit. Klaar, hoeft niet lang te duren.
In Amerika echter kom je binnen in de wachtkamer, hier moet je op een computer je naam en studentnummer invullen, je geboortedatum, -plaats, je adres en je telefoonnummer. Vervolgens roept men je naam en krijg je een clipbord met een aantal formulieren waar je je allergieën, medicijngebruik, medische historie en nog meer van dat soort zaken moet invullen. Ook krijg je een blad met zo’n 200 verschillende ziektes waarvan ik van minstens 150 nog nooit had gehoord en daarvan moet je invullen of jij, je familie of andere “relatives” die ooit hebben gehad… MAAR NATUURLIJK WEET IK DAT ALLEMAAL UIT MIJN HOOFD IK BEN NAMELIJK EEN ENCYCLOPEDIE!!!! Wat een bullshit zeg, dus ik heb besloten dat al mijn familie en relaties nog nooit een van die gekke ziektes hebben gehad behalve een paar waarvan ik zeker weet dat ik of mijn ouders/broer die hebben gehad. Dan wordt je naam weer genoemd en komt er een bijzonder klein vrouwtje aan die nog meer details van jou wil weten. Ze meten je temperatuur, hartslag, bloeddruk, gewicht en je lengte (wat dan wel weer heel erg grappig is als een vrouwtje van 1 meter 40 (ofzo) probeert een liniaal boven het hoofd van een 1 meter 85 lange ik tegen de muur de drukken, da ka nie heh;)). Dus dat heb ik maar even zelf gedaan. Vervolgens komt er een ander vrouwtje (een echte zuster) die je medisch onderzoekt en bijzonder nieuwsgierig is wat je allemaal hebt gedaan hier in Amerika als internationaal student. We hebben echt een heel gezellig gesprek en ze geeft me nog een aantal tips van dingen die ik eigenlijk nog wel moet zien voordat ik weer weg ga. Ook concludeert zij wat ik allang zelf had bedacht, door de weersverandering in combinatie met slaapgebrek heb ik een virusje opgelopen. Ze adviseert mij een alternatief op aspirine voor als ik last heb van de pijn en ik krijg wat verzachtends voor de keel, ook zegt ze dat ik drukke plaatsen moet vermijden en meer moet rusten dan normaal omdat ik nu vatbaarder ben voor andere zaken. Die tabletjes krijg je natúúrlijk niet van deze zuster, neeeh, daarvoor komt er NOG een ander vrouwtje bij jou op dat kamertje en die geeft je de dingen die je al waren verteld en legt uit hoe je ze moet gebruiken, euh, ik ben grieperig NIET ACHTERLIJK ik weet hoe je een aspirine slikt;). Goed, al met al heb ik dus ruim een uur bij het health center gezeten, tijd om naar de lunch te gaan dus.

Verder verloopt mijn donderdag rustig en na het avondeten en een klein wandelingetje eindig ik weer op mijn kamer, waar ik nog een quizje moet maken en vervolgens maar weer vroeg naar bed ga.

Op vrijdag ga ik wel weer naar al mijn lessen, wat niet echt bijzonder boeiend is. Bij wiskunde heb ik niks gemist en bij accounting zijn we bijna klaar, moet ook wel want ik heb nog maar 1 week les. JAAAH!! Nog maar 1 weekje les!! Ik begin nu toch wel echt zin te krijgen in mijn wintervakantie;). Zeker omdat het hier nu ook sneeuwt en dat mijn Oostenrijklust opwekt. Maargoed, eerst nog eventjes hier. En dat gaat gewoon verder op vrijdag. We gaan wat eerder naar avondeten omdat vanavond de film Inception draait in de Hub. En daar willen we wel graag heen, bijna iedereen hier heeft hem al een keer gezien en hij moet echt heel goed zijn. Ik heb hem nog niet gezien, maar ik heb er wel zin in. Het blijkt ook echt een goeie film te zijn (je moet wel erg hard nadenken, want op een gegeven moment is het nogal ingewikkeld) maar ik hou wel van die breinkrakerfilms. Na de tijd praten we nog wat na, maar besluiten we toch maar vroeg naar bed te gaan. Vooral omdat ik (en nu ook een paar anderen) ons nog steeds niet zo lekker voelen.

Zaterdagochtend kan ik lekker uitslapen, doe ik wat huiswerk en zit wat op internet. Daarna ga ik gezellig lunchen met een paar anderen en ’s middags hebben we wat te doen. Ik heb alleen geen idee wat, Myrthe heeft namelijk een verrassing voor ons. We moeten om half 5 bij Martins kamer zijn. Onderweg daarheen wordt ik door Martin gebeld of ik samen met hem en Elise wil lopen. Hmm, maar het is zijn kamer en hij is er nog niet, maar Myrthe wel. Elise en ik worden vreselijk nieuwsgierig en Martin doet alsof hij dat ook is (de gluiperd wist er gewoon van:P). We komen aan bij zijn kamer en als we naar binnenlopen weet ik niet wat ik zie. Ze had de halve kamer verbouwt en overal lagen surprises en gedichtjes, ze had sinterklaas georganiseerd en dat behoorlijk uitgebreid. We hebben een supergezellige middag en hoewel ik het niet helemaal eens ben met de gedichtjes voor mij :P hebben we het toch goed naar onze zin. We hebben het zelfs zo naar onze zin dat we de tijd een beetje vergeten en daarom besluiten we maar uit eten te gaan. Ook dit is weer gezellig en na de tijd gaan we nog even naar Martin terug om foto’s te kijken van Thanksgiving. Na het kijken van de foto’s besluiten we om maar weer eens naar huis te gaan. En zo heb ik toch nog sinterklaas kunnen vieren hier in Amerika;).

Zondagochtend sta ik redelijk vroeg op, aangezien ik best vroeg in bed lag de afgelopen week. Ik doe wat aan mijn huiswerk en na de lunch ga ik naar de bieb om samen met Famke wat aan accounting te doen. Daarna skype ik weer wat met mijn ouders en uiteindelijk ga ik nog even langs Myrthe waar ik samen met de andere Dutchies nog een pakje mag openmaken dat ons was opgestuurd vanuit Nederland.

Zo en dat was alweer de week na Thanksgiving, het gaat echt supersnel hier. Nog maar 2 en dan ben ik alweer thuis. Het is bijna niet bij te houden.

Tot snel;)